Nie ma jeszcze tagów.
Prawo administracyjne i publiczne - ich specyfika
System prawa obowiązujący w Polsce to całokształt przepisów prawnych z uwzględnieniem ich podziału na odpowiednie gałęzie oraz podstawowe idee prawne. Jednymi z głównych dziedzin prawa w naszym kraju jest prawo administracyjne oraz prawo publiczne.
Prawo administracyjne
Dynamiczny rozwój infrastruktury organizacyjnej i instytucjonalnej, a także wzrost roli problemów społecznych w stosunkach społeczno-politycznych wymaga odpowiedniej regulacji prawno-administracyjnej. Za tą sferę funkcjonowania państwa odpowiada prawo administracyjne.
Prawo administracyjne reguluje przede wszystkim stosunki prawne, powstające pomiędzy różnymi podmiotami a organami administracji państwowej i samorządowej. Prawo administracyjne to także normy prawne mówiące o zasadach organizacji działania instytucji administracji publicznej. Normy prawa administracyjnego https://www.profinfo.pl/prawo-administracyjne-i-publiczne/ oddziałują zarówno bezpośrednio (ustanowienie obowiązków i uprawnień podlegających kontroli), jak i pośrednio (stosowanie norm w drodze decyzji administracyjnej) na instytucje administracji publicznej. Charakterystyczną cechą prawa administracyjnego jest możliwość zastosowania przymusu państwowego w celu wykonania norm tegoż prawa. Przymus państwowy to nic innego, jak wymuszenie posłuszeństwa jednostek ludzkich i grup społecznych wobec władzy publicznej.
Prawo publiczne
Prawo publiczne to jedna z dwóch podstawowych dziedzin prawa, której podstawowym zadaniem jest przede wszystkim ochrona interesu publicznego. Prawo publiczne reguluje stosunki pomiędzy instytucjami oraz organami państwowymi a jednostkami, a także stosunki związane z organizacja i funkcjonowaniem aparatu państwa.
Prawo publiczne a prawo prywatne
Obok prawa publicznego występuje również prawo prywatne. Podstawowym kryterium rozróżniającym te dwie dziedziny prawa jest tzw. „korzyść”. Celem stosowania norm prawa publicznego jest dostarczanie korzyści całemu społeczeństwu, natomiast prawo prywatne przynosi korzyść wyłącznie poszczególnym jednostkom.
Cechą charakterystyczną prawa publicznego jest nierównouprawnienie stron stosunków prawnych. Normy prawa publicznego mają za zadanie chronić całe społeczeństwo, a ono musi być reprezentowane przez odpowiedni organ. Prawo publiczne to w gruncie rzeczy wyłącznie normy bezwzględnie obowiązujące (bezwzględnie wiążące), a więc normy, których zastosowanie nie może być wolą stron. W prawie prywatnym natomiast obowiązują głównie normy względnie obowiązujące, które pozwalają dwóm równouprawnionym stronom kształtować w sposób dość swobodny umowę, jaka chcą między sobą zawrzeć.